زمان آن رسیده كه برای آموزش پیانو به نسل جدید، از روش های جدید و نوین تری استفاده کنیم؛چه دوست داشته باشیم چه نه، نسل جدید رهبران آینده و هنرجویان امروز ما هستند. آن ها در دنیایی که به سرعت در حال گذر و وابسته به تکنولوژی است به دنیا آمده‌اند که به سرعت در مقابل چشمان ما در حال تغییر است. بنابراین چرا هنوز مثل ۱۰ یا حتی ۲۰ سال قبل به آن ها آموزش پیانو بدهیم؟ آیا این بهترین راه ایجاد انگیزه در هنرجویان است؟ بخشی از این احتمالاً در رازی که نسل جدید را فرا گرفته، ریشه دارد. نسل Z کیست؟ تفاوت آن ها چیست و چگونه به زبان آن ها صحبت کنیم؟ این مقاله داده ای را در مورد نسل Z ارائه می دهد و در مورد اینکه چگونه راه های جدید مثل تمرین بهتر در حال توسعه برای رسیدن به بچه های امروزی هستند، به بحث میپردازد. بیایید یک بار برای همیشه در هنرجویان پیانو انگیزه ایجاد کنیم.
معلمان ما بر این باور هستند که تمرین اهمیت زیادی دارد، در عین حال یکی از سخت ترین مسائل برای مقابله با آن است؛ بیشتر به این دلیل که ما نمیتوانیم به صورت فیزیکی آن جا باشیم که هنرجویان را در طول تمرینات روزمره شان هدایت کنیم.(یا حتی اطمینان حاصل کنیم که تمرین می کنند) سخت تر از آن، مسئله این است که چگونه در هنرجویان پیانو، در طول هفته تا درس بعدی انگیزه ایجاد کنیم.
آموزش پیانو و تمرین کردن به صورت سنتی خسته کننده است، به خصوص برای یک بچه. گاهی اوقات کودکان در هنگام تمرین از کوره در میروند، خسته میشوند و بقیه هفته را تمرین نمی کنند. بنابراین والدین شروع به غر زدن میکنند و در این بین تمرین کردن است که به مسئله ای ناخوشایند تبدیل میشود، یک مشکل دیگر. همچنین تمرین و آموزش پیانو باید با بسیاری از فعالیت های بعد از مدرسه رقابت کند و ما باید کاری کنیم که هیجان انگیز به نظر برسد تا در اولویت قرار بگیرد. این مسئله حائز است كه سایر فعالیت ها معمولاً بسیار اجتماعی هستند؛ ورزش، باشگاه ها و کلاس ها. برای هنرجویان جوان تر که این شکل سنتی تمرین را انجام می دهند، این کار بسیار سخت است و این جاست که صدای شکایت غم انگیزی که تمرین خسته کننده است، به گوش میرسد. خب، بیایید نگاهی دقیق تر به این هنرجویان جوان بیندازیم و مشخص کنیم که تفاوت آن ها چیست؛ بنابراین میتوانیم یک راه حل انگیزشی کاربردی را پیدا کنیم.
بیایید در هنرجویان، برای آموزش موسیقی انگیزه ایجاد کنیم. آن ها فرزندان عصر دیجیتال هستند متولدین دهه هفتاد به عنوان فرزند دیجیتال در نظر گرفته میشوند، آن ها در کنار رشد تکنولوژی بزرگ میشوند. من در دنیایی بدون فیسبوک یا صفحه های نمایشگر لمسی آیفون به دنیا آمدم. حتی به یاد دارم که ظهور DVD چه غوغایی به راه انداخت. (که در حال حاضر مثل نوارهای VHS از رده خارج شده‌اند). به عبارتی، اکثریت نسل Z(دهه هفتاد به بعد) در قلب این اتفاقات وارد شدند؛ از زمانی که به دنیا آمدند در معرض بمباران صفحه های نمایشگر لمسی، ارتباطات مجازی و گوشی های هوشمند قرار گرفتند. آن ها دنیای بدون این تکنولوژی ها را نمیشناسند. غالب ۷۷٪ از نسل Z، استفاده از تکنولوژی را در راستای کمک به رسیدن به اهدافشان ترجیح میدهند. اکثریت شان از یوتیوب یا شبکه های اجتماعی برای تحقیق استفاده میکنند، درحالیکه یک سوم آن ها از درس های آنلاین برای یادگیری استفاده میکنند. همچنین نسل Z در حدود ۴۱٪ از وقتشان را خارج از مدرسه با کامپیوتر و دستگاه های تلفن همراه سپری می کنند در حالی که برای نسل قبل از آن، این آمار فقط ۲۲٪ بود.
میتوانیم با این اتفاق مبارزه کنیم و به آن ها تکالیفی بدهیم که آن ها را از صفحه های نمایشگر دور نگه داریم؟ آن ها در هر حال آنلاین میشوند و با تکنولوژی درگیر هستند، چرا از این اتفاق استفاده‌ی مفید نکنیم؟ راه های زیادی وجود دارد که می توانید آموزش پیانو را به مفید‌ترین شکل تبدیل کنید، مثل نظریه و آموزش شنیداری؛ همانند وبسایت هایی که نت موسیقی و بازی های آموزشی را فراهم میکنند؛ یا برای آن ها ویدئوهایی در یوتیوب برای ایجاد انگیزه در آن ها فراهم کنیم. امیدوار باشیم که تاًثیر می پذیرند و در هنگام جستجو، چیزهای مفید دیگری را در مورد مطلبی که میخواهند یاد بگیرند پیدا میکنند. میتوانید این ویدئوها، لینک ها و نت های موسیقی را در یک جا جمع آوری کنید، با اینکار آن ها می توانند به راحتی به این محتواها دسترسی داشته باشند و وقت بیشتری را برای تمرین بگذارند.
به سرعت قابل فهم و عبور به مطلبی دیگر این مطلب را معمولاً زیاد شنیده اید: نسل Z گستره توجه کوتاهی دارند. آن ها در یک جریان بی پایان ارتباطات و تغییرات روزانه زندگی میکنند. اگر چه در اینجا یک نکته مثبت وجود دارد: آن ها در جایی زندگی میکنند که همه چیز به سرعت در آن درحال تغییر است، به همین علت میتوانند اطلاعات را بسیار سریع درک و پردازش کنند. اینجا نقطه ای است که برای زمان یک کودک رقابت به میان می‌آید. کودکان فعالیت های بسیاری دارند که بعد از مدرسه انجام دهند: ورزش، رقص، آموزش خصوصی، بازی تاریخی، انجام تکالیف. تمرین موسیقی به خصوص آموزش پیانو فقط یکی از این همه فعالیت است. و در واقع یکی از این فعالیت هایی است که غالباً انتخابی در نظر گرفته میشود(در مقابل تمرین ورزش یا آموزش خصوصی که باید در زمان برنامه‌ی تنظیم شده گنجانده شوند). اگر انجام این کارها اجباری نباشد، مجبور کردن آن ها به انجام این فعالیت ها کاری دشوار است.
از آنجا که زمان برای تنظیم جلسات تمرین مقرر همراه با هنرجویان نداریم، راه حل این است که تمرین را تبدیل به کاری کنیم که آن ها تمایل به انجامش دارند(یا در حالت بدتر، به کاری که اهمیتی به انجام آن نمی دهند). کسانی که گستره توجه کوتاهی دارند و آن ها که اطلاعات را به سرعت پردازش میکنند میتوانند برای اینکه در یک راه متفاوت یاد بگیرند شانس داشته باشند. به جای نیاز به زمان طولانی برای تمرین در طول روز یا تلاش زیاد برای یادگیری،(این کار میتواند بسیار دلهره آور و خسته کننده باشد) فعالیت های مختلف را در جا های مختلف تعیین کنید. ثابت شده است که تمرکز بالای کوتاه، بسیار مؤثرتر از یک تمرکز طولانی مدت بدون علاقه و اشتیاق و پراکنده است. این ایده برای این است که انواع مختلف تکلیف را در اختیار هنرجویان قرار دهد، بنابراین وقتی آن ها در حال تمرکز برای انجام یک تکلیف هستند، میتوانند یک تکلیف دیگر را بردارند و به آن برگردند. به طور مثال: ارائه‌ی تکلیف نظریه بازی آنلاین در کنار محتویات کتاب کار.
میلنیال ها(کسانی که دوران جوانی‌شان مصادف شده با ظهور تکنولوژی) اولین کسانی بودند که شبکه های اجتماعی را تجربه می کردند، اما برای نسل Z این شبکه ها همه جا در دسترس بود. داشتن حساب شبکه اجتماعی در حال حاضر امری طبیعی است. مردم میتوانند به وسیله‌ی آن ارتباط بگیرند و از دیگران بسیار راحت تر از قبل یاد بگیرند. میانگین سن برای داشتن اولین گوشی هوشمند امروزه ۱۰ سال است، و با گذر زمان این بچه ها که ۱۱ ساله شوند، ۴۰٪ از آن ها حساب شبکه اجتماعی خواهد داشت.
برای نسل Z، ایجاد ارتباط و اتصال آنلاین یک عادت همیشگی است. حال چه میشود اگر آموزش پیانو به روش سنتی و انفرادی را به شکل اجتماعی تغییر دهیم؟ آموزش پیانو را مثل یک اجتماع در نظر بگیرید، جایی که هنرجویان شما می توانند با هم در ارتباط باشند، از یکدیگر بیاموزند و با یکدیگر رقابت کنند. هنرجویان امروزه به ارتباطات اجتماعی مشتاق هستند چرا که انتظار می رود اینگونه باشند و در این حالت دیگر فعالیت هایشان مثل ورزش و زمان آنلاین بودن در شبکه های اجتماعی نتیجه بخش می شود. وقتی به تنهایی در حال آموزش پیانو یا تمرین هستید اوقات سرگرم کننده و جذاب اندکی دارید، به این معنی که انگیزه کمی برای ادامه این کار دارید. (مگر اینکه واقعاً مشتاق به پیشرفت به تنهایی باشید).
امروزه با تکنولوژی، برای آموزش پیانو یا تمرین کردن آن لازم نیست که به تنهایی رو به روی یک پایه موسیقی بنشینید. در حال حاضر مردم می توانند این نوع محیط تمرین را با اپلیکیشن های تمرین بهتر بسازند. اپلیکیشن ها به طور خاص بر روی تمرین در خانه تمرکز میکند و همه موانع و مشکلات انگیزشی را که توضیح دادم اصلاح میکند. آموزشگاه های موسیقی میتوانند اجتماعی را بسازند که هنرجویان عادت ها تمرینات یکدیگر را ببینند و همدیگر را به تمرین بیشتر تشویق کنند، به این صورت هنرجویان در آموزش پیانو و تمرین های آن موفق تر میشوند. آن ها میتوانند ضبط تمرینات خود را به اشتراک بگذارند، رقابت داشته باشند و برای صدرنشینی در استودیو نشان کسب کنند.
هنرجویان همچنین می توانند مستقیماً از طریق اپلیکیشن با معلم در ارتباط باشند، بنابراین همه سؤال هایی که برایشان پیش می‌آید به سرعت حل میشود و پاسخ داده میشود. موارد آنلاین(مثل آهنگ های پس زمینه یا ویدیو ها انگیزشی یوتیوب) میتوانند داخل تکالیف گنجانده شوند. و بهترین بخش: معلمان می توانند داده را ببینند، بنابراین به درستی میفهمند که آیا این شیوه کاربردی است یا خیر. مهم است که بدانیم مردم(و جهان) چگونه در حال تغییر هستند و راه هایی را برای غنی کردن زمینه های جدیدی که کمبود دارند پیدا کنیم. محیط آموزش پیانو همیشه در حال تغییر است و همانطور که از تغییر کودکان در طول سال ها انتظار می رود، باید به عنوان معلم انعطاف پذیر باشیم.
بسیاری از معلمان که فقط میخواهند هنرجویان را عاشق موسیقی پرورش دهند، هدف صرفاً واداشتن آن ها به نواختن است. اگر آن ها را وادار و غرق درآموزش پیانو و تمرین آن کنیم، بقیه کار خود به خود جلو میرود، اما این اتفاق با فهم تفاوت ها آغاز میشود، نه اینکه انتظار داشته باشیم شیوه ای که برای ما ثمربخش بوده برای کودکان امروزی هم ثمربخش باشد.
